Uszkodzenie Bankarta
Staw ramienny zaliczany jest do stawów kulistych o dużej ruchomości. Duże zakresy ruchów są uwarunkowane obecnością niewielkiej struktury nazywanej obrąbkiem. Pomimo niewielkiego rozmiaru jest ona bardzo istotna dla naszego aparatu ruchu. W dzisiejszym artykule postaram się nieco przybliżyć temat jednej z najczęstszych dysfunkcji tego elementu. Dowiecie się, na czym polega uszkodzenie obrąbka stawowego i do czego może doprowadzić.
SPIS TREŚCI:
2. Co to jest uszkodzenie Bankarta?
3. Objawy uszkodzenia Bankarta
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
Obrąbkiem stawowym określa się jedną ze struktur narządu ruchu, która charakteryzuje się chrzęstno-włóknistą budową. Tego typu struktury występują głównie w obrębie stawów kulistych, czyli stawie biodrowym i stawie ramiennym. Podstawowym zadaniem obrąbków stawowych w organizmie jest zwiększenie zagłębienia panewki stawu, co umożliwia większą ruchomość w tych stawach w porównaniu z innymi stawami. W przypadku stawu ramiennego jego górna część łączy się ze ścięgnem długiej głowy mięśnia dwugłowego ramienia.
2. Co to jest uszkodzenie Bankarta?
Uszkodzenie Bankarta, inaczej uraz typu SLAP, jest patologią stawu ramiennego, która polega na naruszeniu struktury wspomnianego obrąbka stawowego w miejscu połączenia ze ścięgnem głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia. Efektem tego jest zaburzenie ciągłości struktury ścięgnistej z panewką tego stawu. Uraz ten bardzo często może współwystępować z innymi kontuzjami, np. niestabilnością stawu ramiennego lub fragmentarycznym uszkodzeniem mięśni stożka rotatorów.
Uszkodzenie tego typu jest trudną do zdiagnozowania patologią, ponieważ objawy bardzo często pokrywają się z symptomami wyżej wymienionych patologii. Uraz typu SLAP najczęściej występuje wśród osób aktywnych fizyczne, a zwłaszcza u sportowców uprawiających dyscypliny, w których wykorzystywane są rzuty lub uderzenia sięgające ponad głowę zawodnika. Uszkodzenie obrąbka stawowego jest zazwyczaj efektem urazu kompresyjnego podczas upadku na wyciągnięte ramię, silnego uderzenia w obrębie stawu ramiennego.
W systematyce wyróżniamy cztery główne postaci tej patologii narządu ruchu:
– postać I – obrąbek stawowy jest wystrzępiony lub jest objęty procesem zwyrodnieniowym, ale sam staw nie posiada cech niestabilności;
– postać II – najczęściej spotykany, polegający na przerwaniu ciągłości między panewką a górną częścią obrąbka stawowego;
– postać III – uszkodzenie obrąbka przebiega z pozostawieniem niektórych części mięśnia dwugłowego oraz fragmentami obrąbka przy panewce;
– postać IV – całkowite rozerwanie mięśnia dwugłowego ramienia, który jest dodatkowo oderwany z całym obrąbkiem.
3. Objawy uszkodzenia Bankarta
Jak wcześniej wspomniałem, symptomy w uszkodzeniu typu SLAP są bardzo podobne jak w przypadku niestabilności stawu barkowego lub uszkodzenia mięśni stożka rotatorów, co w dużej mierze skutkuje błędną diagnozą lub niewłaściwym procesem leczenia.
Do najczęstszych objawów wskazujących na występowanie urazu Bankarta należą:
– dolegliwości bólowe w obrębie stawu barkowego, które są trudne do dokładnego zlokalizowania. Występują głównie podczas ucisku chorego stawu (np. leżenie na boku) lub w trakcie unoszenia kończyn górnych ponad głowę;
– współtowarzysząca utrata kontroli kończyny na końcowym etapie ruchu;
– „zacinanie się” stawu i ruch przerywany;
– pojawienie się uczucia przeskakiwania i zgrzytania w obrębie stawu ramiennego.
Skutecznym leczeniem uszkodzenia typu SLAP jest jedynie interwencja chirurgiczna, która zależy od rodzaju urazu. W przypadku I i III postaci najczęściej wykonuje się czyszczenie obrąbka stawowego. W II typie uszkodzenia Bankarta chirurdzy najpierw przeprowadzają artroskopię stawu barkowego, a następnie zszywają zniszczony obrąbek i przymocowują go do stawu za pomocą specjalnych kotwic.
Z kolei w przypadku IV postaci tego urazu jedynym sposobem na skuteczne usunięcie patologii jest zszycie mięśnia dwugłowego i doczepienie obrąbka stawowego. Po rekonstrukcji zaburzonego stawu należy poddać się kompleksowej rehabilitacji, która powinna obejmować odtworzenie zaburzonego zakresu ruchu i złagodzenie pooperacyjnych dolegliwości bólowych.
