Kwas hialuronowy – efekty działania
Kwas hialuronowy od lat stosowany jest w medycynie estetycznej. Okazuje się jednak, że również suplementacja doustna pozwala na osiąganie świetnych rezultatów, wpływa korzystnie na stan skóry i wspomaga również inne funkcje organizmu.
SPIS TREŚCI:
1. Kwas hialuronowy – budowa
2. Kwas hialuronowy – występowanie
3. Kwas hialuronowy – funkcje
4. Suplementacja kwasem hialuronowym
5. Skutki uboczne stosowania kwasu hialuronowego
1. Kwas hialuronowy – budowa
Hialuronian jest polimerem zbudowanym z jednostek sacharydowych. Należy do grupy glikozaminoglikanów. W stosunku do niego używa się określenia kwas hialuronowy, jednak może występować zarówno w formie kwasu, jak i zasady lub soli. W organizmach żywych zazwyczaj spotyka się hialuronian sodu. Budowa chemiczna kwasu hialuronowego jest praktycznie taka sama zarówno u człowieka, jak i innych organizmów. Związek ten został odkryty w 1934 r. przez K. Meyera i J. Palmera.
Charakterystyczna dla kwasu hialuronowego jest wysoka zdolność wiązania wody, zdecydowanie lepsza, niż mają inne polimery. Związek ten jest jedną z najbardziej higroskopijnych substancji występujących w naturze.
2. Kwas hialuronowy – występowanie
Kwas hialuronowy występuje praktycznie we wszystkich tkankach organizmu. Największa jego ilość występuje w pępowinie, płynie maziowym i jądrze krążków międzykręgowych, a najmniejsza w osoczu. Stanowi on główny składnik macierzy pozakomórkowej wszystkich tkanek.
3. Kwas hialuronowy – funkcje
Kwas hialuronowy odpowiada za utrzymanie właściwego nawilżenia i napięcia skóry. Z wiekiem jego zawartość w skórze zmniejsza się znacznie. Pełni on funkcję macierzy, w której są zatopione komórki. Oprócz tego wiąże wodę, co wpływa na objętość i ściśliwość skóry.
Kwas hialuronowy wspomaga leczenie w przypadku ran, oparzeń i uszkodzeń skóry. Skuteczne jest zarówno podawanie go zewnętrznie, jak również wewnętrznie (suplementacja).
Uprawianie sportu może wpływać na powstawanie uszkodzeń chrząstek i stawów. Przeciążenia prowadzą w konsekwencji do uszkodzenia aparatu ruchu oraz urazów. Preparaty regenerujące stawy zawierają zazwyczaj glukozaminę, kolagen oraz kwas hialuronowy. Ten ostatni wiąże wodę.
Hialuronian odgrywa istotną rolę w zwalczaniu wolnych rodników powstających pod wpływem promieniowania UV.
Hialuronian redukuje tarcie między powierzchniami stawowymi. Jest to szczególnie istotne nie tylko dla sportowców, ale również dla osób cierpiących na choroby reumatyczne. Zmniejszenie ilości tej substancji w przestrzeni stawowej prowadzi do ograniczenia ruchomości stawów i powstawania dolegliwości bólowych. Mniejsze nawilżenie oraz gorsza lepkość maziówki pogarszają zdolność do regeneracji po urazach czy kontuzjach.
Kwas hialuronowy znajduje się również w ciałku szklistym oka. Pełni tutaj dwojaką funkcję. Wpływa zarówno na odpowiednią sprężystość, niezbędną dla pełnienia funkcji, jak również wchodzi w skład filmu łzowego.
Ze względu na obecność hialuronianu sodu również w strukturze strun głosowych odgrywa on istotną rolę w regeneracji tego narządu mowy. Wpływa m.in. na lepkość, amortyzację wstrząsów oraz gojenie się ran w tym organie.
W nerkach hialuronian wspólnie z wazopresyną reguluje reabsorpcję wody do rdzenia nerkowego. Przez to wpływa na utrzymanie homeostazy przepływu wody. Kwas hialuronowy bierze udział w procesach związanych z owulacją i zapłodnieniem.
Kwas hialuronowy, co ciekawe, znajduje zastosowanie nawet we wspomaganiu leczenia nowotworów. Oligosacharydy kwasu hialuronowego mogą opóźniać wzrost guza, a nawet doprowadzić do jego apoptozy. Podczas takiego rodzaju terapii komórki rakowe stają się bardziej wrażliwe na działanie leków niż w przypadku terapii bez zastosowania tego związku. Pozwala to na ograniczenie leków stosowanych podczas chemioterapii i przez to zmniejszenie efektów ubocznych.
4. Suplementacja kwasem hialuronowym
Preparaty z kwasem hialuronowym można podzielić na dwie grupy:
– poprawiające stan skóry (drobno- i wielkocząsteczkowe, przy czym te drugie są skuteczniejsze dzięki większej zdolności wiązania wody),
– wspomagające leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów.
Doustna suplementacja daje dobre rezultaty, wychwyt substancji aktywnej przez tkanki jest bardzo wysoki. Pozwala to na skuteczne działanie hialuronianu.
Suplementacja wpływa na wytwarzanie tego związku w skórze i, co za tym idzie, opóźnienie procesu starzenia się. Badania na ludziach wykazały poprawę stanu stawów oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych.
Preparat podawany doustnie przechodzi z krążenia obwodowego drogą naczyń limfatycznych do przestrzeni maziówkowych. Składnik ten przedostaje się do tkanek w postaci niezmienionej. Nie zaobserwowano również podwyższenia stężenia hialuronianu w wątrobie po podaniu doustnym.
5. Skutki uboczne stosowania kwasu hialuronowego
Suplementacja doustna kwasem hialuronowym nie powoduje skutków ubocznych i jest bezpieczna. Nie obserwuje się żadnych działań niepożądanych. Zdarzały się pojedyncze przypadki wystąpienia obrzęków lub wykwitów skórnych, jednak potrzeba dalszych badań w tym zakresie, ponieważ nie udowodniono związku między powyższymi objawami a zastosowaniem hialuronianu.
Kwas hialuronowy to składnik, który wykazuje pozytywny wpływ na stan skóry i stawów. Stanowi ochronę przed promieniowaniem UV, pozwala na prawidłowe funkcjonowanie oczu czy aparatu mowy. Uczestniczy również w zachowaniu homeostazy wody w organizmie i bierze udział w procesach związanych z owulacją oraz zapłodnieniem.
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
Bibliografia
Czajkowska D., Milner-Krawczyk M., Kazanecka M., Kwas hialuronowy – charakterystyka, otrzymywanie i zastosowanie, „Biotechnology and Food Science” 2011, 75(2), 55–70.
Dymkowska M.M., Walczak Z., Suplementacja w sporcie, „Nowiny Lekarskie” 2011, 80(3), 199–204.
Jurzak M. et al., Kwas hialuronowy – glikozaminoglikan o wielokierunkowym działaniu, „Dermatologia Estetyczna” 2008, 10(4), 240–247.
Olczyk P. et al., Hialuronian – struktura, metabolizm, funkcje i rola w procesach gojenia ran, „Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej” 2008, 62, 651–659.
Szkiełkowska A. et al., Jakość głosu u pacjentów po zastosowaniu metody iniekcji kwasu hialuronowego do fałdów głosowych – doniesienie wstępne, „Otolaryngologia Polska” 2011, 65(6), 436–442.
Tazbir M., Kwas hialuronowy jako jedna z alternatyw w zapobieganiu starzenia się skóry, „Acta Clinica et Morphologica” 2012, 15(1), 28–35.
Wilk-Jędrusik M., Intradermoterapia, suplementacja doustna oraz aplikacja zewnętrzna, Poznań 2013.
Zegarska B., Woźniak M., Przyczyny wewnątrzpochodnego starzenia się skóry, „Gerontologia Polska” 2006, 14(4), 153–159.
Nie dajcie się namówić na zabieg wykonywany przez nieodpowiednie osoby, tylko lekarz powinien to robić bo może się to źle skończyc tak jak w tym przypadku https://www.facebook.com/MedycynaEstetycznaDermaEstetic/videos/169252777288679/