Choroba Haglunda
W niniejszym artykule przyjrzymy się pięcie Haglunda – chorobie, która występuje w obrębie kończyn dolnych. Ze względu na bardzo popularny obraz kliniczny chorego bardzo często jest mylona z innymi przypadłościami. Dowiedz się, czym jest pięta Haglunda i jak należy sobie z nią radzić.
SPIS TREŚCI:
1. Czym jest choroba Haglunda?
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
1. Czym jest choroba Haglunda?
Pięta Haglunda to mało popularna, lecz stosunkowo często występująca patologia narządu ruchu, która wpisuje się do dużej grupy chorób określanych jako jałowe martwice kości. W tym przypadku mamy do czynienia z obumieraniem guza piętowego, który, jak sama nazwa wskazuje, znajduje się na powierzchni kości piętowej.
Proces chorobowy rozpoczyna się od stopniowej destrukcji warstwy podchrzęstnej tkanek kostnych, co z biegiem czasu powoduje całkowite odkrycie powierzchni całej kości. Pięta jest wówczas bardziej podatna na ścieranie w trakcie poruszania się, czego efektem jest powolne niszczenie jej struktury i deformacja jej tylno-górnej powierzchni. To natomiast skutkuje rozwojem silnego stanu zapalnego, którego głównym symptomem są silne dolegliwości bólowe w tej okolicy. Patologia zazwyczaj występuje u osób ćwiczących, a także u dzieci w okresie dorastania, kiedy wzrost kostny nie został jeszcze zakończony. Również kobiety między 15. a 35. rokiem życia są narażone na rozwój pięty Haglunda.
Choroba Haglunda–Severa jest przypadłością, która może dotyczyć obu pięt równocześnie, choć najczęściej odnotowywane są pojedyncze przypadki. Ten model deformacji kości piętowej wynika zazwyczaj z długotrwałego i nadmiernego ucisku kości piętowej. W dużej mierze przyczynia się do tego wysiłek fizyczny, a zwłaszcza bieganie, piłka nożna czy taniec.
Pięta Haglunda pojawia się również na skutek urazów pięty i stosowania nieprawidłowo dopasowanego obuwia, które jest zazwyczaj zbyt ciasne bądź ma nadmiernie twardy zapiętek. Oprócz powyższych deformacja kości piętowej może być powodowana między innymi upośledzeniem wzrostu kośćca w obrębie pięty bądź nieprawidłowym rozwojem guza piętowego, co prowadzi do jego lokalizacji poniżej ścięgna Achillesa. Warto też wspomnieć o grupie czynników ryzyka takich jak nadwaga, płaskostopie, reumatoidalne zapalenie stawów czy upośledzenie gospodarki hormonalnej, które niejednokrotnie przyczyniają się do rozwoju tego problemu.
Podstawowym symptomem pięty Haglunda są przede wszystkim silne dolegliwości bólowe w obrębie pięty. Ból ma przede wszystkim charakter pulsacyjny i narastający, co ma bezpośredni związek z jego lokalizacją na kości piętowej. Efektem tego jest stopniowe upośledzenie ruchomości kończyny dolnej, rozwój patologicznego chodu oraz wzorców ruchowych,
a także uniemożliwienie pełnego oparcia stopy na podłożu. Dolegliwości bólowe są zazwyczaj tak duże, że kontuzjowani zwykle mają problemy z zakładaniem i noszeniem obuwia. Dodatkowo na powierzchni pięt objętych patologią dochodzi do rozwoju obrzęku, powstania pęcherzy oraz bolesnych zgrubień skórnych. Co więcej, cała pięta może mieć zniekształcony obrys ze względu na stan zapalny. Warto też dodać, że stopniowe drażnienie guza piętowego może skutkować rozwojem procesu zwyrodnieniowego w obrębie innych struktur – między innymi kaletek maziowych czy ścięgna Achillesa.
Dolegliwości bólowe w obrębie kości piętowej to objaw nie tylko pięty Haglunda. Problem ten jest na tyle powszechny, że może on również występować w innych jednostkach chorobowych. Aby uniknąć rażącej pomyłki, zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia wykonać badanie RTG w celu dokładnego rozpoznania.
Wykazanie zmian o charakterze martwicy guza piętowego świadczy o obecności choroby Haglunda. Patologia jest najczęściej różnicowana z ostrogą piętową (stanem zapalnym rozcięgna podeszwowego), kontuzjami w obrębie ścięgna Achillesa bądź zmianami zwyrodnieniowymi kaletki tejże struktury.
Proces leczenia jest uwarunkowany stopniem zaawansowania zmian i fazą choroby. Na początku choroby Halgunda zaleca się przede wszystkim zmianę dotychczasowego obuwia. Chorzy powinni wyposażyć się w prawidłowo dopasowane buty, które będą dodatkowo amortyzowały nacisk chorej pięty na podłoże. Dobrym wyjściem jest inwestycja we wkładki ortopedyczne, które oprócz odciążenia guza piętowego będą dodatkowo podpierać sklepienie podłużne stopy.
W bardziej zaawansowanych stadiach należy wprowadzić leczenie fizjoterapeutyczne. W tym celu zaleca się wykonywanie masażu obolałego miejsca za pomocą kostki lodu, a także rejonów ścięgna Achillesa oraz łydek przy użyciu dłoni.
Kolejnym punktem rehabilitacji są ćwiczenia i techniki manualne, które zostaną ukierunkowane przede wszystkim na rozciągnięcie nadmiernie napiętego ścięgna oraz jego uelastycznienie. To zmniejszy drażnienie ścięgna Achillesa przez patologiczny guz piętowy. Ostatnim elementem jest fizykoterapia, ukierunkowana przede wszystkim na złagodzenie dolegliwości bólowych. W tym celu najczęściej wybieranymi zabiegami są fala uderzeniowa, jonoforeza (zastosowanie prądu stałego z lekiem przeciwbólowym), krioterapia oraz ultradźwięki.
W sytuacji, gdy działania profilaktyczne i rehabilitacja nie przynoszą pożądanych skutków, nie pozostaje nic innego jak wdrożenie leczenia chirurgicznego. Zabieg jest wykonywany w przypadku bardzo zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych i pokaźnej martwicy.
Operacja chirurgiczna w przypadku pięty Halgunda polega na usunięciu patologicznego guza piętowego przy równoczesnym odbarczeniu ścięgna Achillesa i wycięciu jego kaletek, które zostały zmienione na skutek procesu chorobowego. Pomimo że zabieg chirurgiczny to terapia o największej skuteczności, niesie on także za sobą ryzyko powikłań. Mowa tu między innymi o uszkodzeniu nerwu strzałkowego, znacznym osłabieniu struktury kości piętowej, naruszeniu struktury bądź całkowitym zerwaniu ścięgna Achillesa bądź rozwinięciu się trudnych do zagojenia ran.
mgr Maciej Jędrejko
-
-
Maciej Jędrejko3 sierpień 2017Pani Ewo, proponujemy bezpośredni kontakt z dietetykiem klinicznym. Najlepiej specjalizującym się w żywieniu dzieci, na naszym portalu niestety nie podejmujemy się realizacji takowych diet.
-
-
~Studnia8 wrzesień 2018
Czy jeżeli zdiagnozują u mnie schorzenie haglunda to czy po zakupie wkładek ortopedycznych będę mógł trenować mma/bjj na bosaka ewentualnie w butach do zapasów z wkładkami najlepszymi jakie są.
-
Mateusz Fabryka Siły11 wrzesień 2018Tego typu pytanie powinno się zadawać bezpośrednio lekarzowi prowadzącemu podczas rozpoznania. On najlepiej będzie w stanie określić czy i jaki wysiłek będzie wskazany.
Pozdrawiam.
-
-
~Moni10 październik 2019
Mojemu synowi 9lat zdiagnozowano chorobę haglunga
Lekarz dał zwolnienie z wf ale czy na basen też nie można chodzic
Witam .moj 8lat.syn Fabian ma zdiagnozowana chorobę severa .
Wizytę u lekarza mamy na 19 grudnia.wiec zaczęliśmy od ćwiczeń i masazy u fizjoterapeuty .jaka dietę dlczyabiana.czy mogę o taka prosić i jaki koszt.