Jak samodzielnie przygotować żel antybakteryjny
Higiena osobista odgrywa niezwykle istotną rolę w zachowaniu zdrowia. Warto być przygotowanym na każdą okoliczność, dlatego umiejętność samodzielnego przygotowania żelu antybakteryjnego pozwala w znaczący sposób ograniczyć ryzyko niebezpiecznego zakażenia. Zwłaszcza że wystarczą tylko trzy składniki, aby bez najmniejszych problemów zapewnić sobie skuteczną ochronę przed drobnoustrojami chorobotwórczymi.
SPIS TREŚCI:
1. Przygotowanie żelu antybakteryjnego
2. Skład żelu antybakteryjnego
3. Jak stosować samodzielnie przygotowany żel antybakteryjny
4. Kiedy stosować żel antybakteryjny
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
1. Przygotowanie żelu antybakteryjnego
Wbrew pozorom formuła samodzielnie przygotowanego żelu antybakteryjnego nie wymaga użycia dużej liczby składników. Okazuje się, że do przygotowania skutecznego preparatu dezynfekcyjnego potrzebne są jedynie trzy składniki, które z łatwością kupimy w dyskontach spożywczych, sklepach kosmetycznych, drogeriach czy aptekach.
Wszystkie składniki należy połączyć w naczyniu. Jeśli konsystencja żelu jest zbyt gęsta, warto rozcieńczyć go kilkoma kroplami filtrowanej i przegotowanej wody. Gotowy żel należy przelać do mniejszych pojemników z dozownikami, a przed każdym użyciem wstrząsnąć.
2. Skład żelu antybakteryjnego
Aby przygotować najprostszy żel antybakteryjny w domowych warunkach, potrzebujemy tylko trzech składników, których właściwości wzajemnie się uzupełniają.
Samodzielnie przygotowany płyn dezynfekcyjny powinien zawierać:
– ok. 2 łyżek wysokoprocentowego alkoholu (co najmniej 60%), najlepszym wyborem będzie oczywiście spirytus salicylowy. Alkohol wspomaga niszczenie drobnoustrojów chorobotwórczych i oczyszcza z nagromadzonych niedoskonałości (np. kurz, brud), ponadto wykazuje silne właściwości antyseptyczne;
– ok. ¼ szklanki żelu aloesowego. Balsam lub krem na bazie aloesu idealnie pielęgnują skórę, zapobiegają jej wysychaniu po użyciu alkoholu i niwelują ryzyko występowania podrażnień. Ponadto aloes wspomaga utrzymanie odpowiedniego nawilżenia skóry;
– ok. 30 kropel olejku eterycznego. Zapachowe olejki nie tylko nadadzą miły aromat, ale także wzmocnią antyseptyczne właściwości. Warto wybrać olejki: cynamonowy, goździkowy, z drzewa herbacianego, lawendowy lub pomarańczowy. Nagromadzone w olejkach substancje czynne (m.in. estry, laktony i terpeny) wykazują silne działanie antygrzybiczne, antyoksydacyjne, przeciwbakteryjne i dezynfekcyjne.
Przygotowany żel antybakteryjny powinniśmy zamknąć w szczelnym pojemniku z dozownikiem, który ułatwi jego stosowanie. Warto pamiętać, że co pewien czas należy sprawdzić zawartość alkoholu i, jeśli jest taka potrzeba, systematycznie go uzupełniać, aby podtrzymać antyseptyczne właściwości.
3. Jak stosować samodzielnie przygotowany żel antybakteryjny
Stosowanie żelu antybakteryjnego pozwala pozbyć się nagromadzonych drobnoustrojów chorobotwórczych. Za pomocą dozownika wystarczy nanieść na ręce kilka kropel, które należy równomiernie rozprowadzić:
– na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dłoni,
– w przestrzeniach między palcami,
– w okolicach kciuka,
– na nadgarstkach i obszarach powyżej nich.
Nie można jednak zapominać o przestrzeganiu podstawowych zasad higieny osobistej. Przede wszystkim należy regularnie myć ręce za pomocą mydła przez co najmniej 30 sekund. Specjaliści twierdzą, że jest to najbardziej skuteczna metoda ograniczająca ryzyko rozwoju infekcji.
4. Kiedy stosować żel antybakteryjny
Płyn dezynfekcyjny należy używać jak najczęściej, ale nie można też popadać w skrajność. Zbyt częsta aplikacja żelu antybakteryjnego może doprowadzić do upośledzenia naturalnej warstwy ochronnej skóry, co zmniejszy jej odporność i stworzy idealne warunki do przenikania drobnoustrojów chorobotwórczych.
Preparaty do dezynfekcji należy stosować w przypadkach:
– kontaktu z poręczami, oparciami i siedzeniami w przestrzeni publicznej;
– wizyt w centrach handlowych, kiedy nie mamy możliwości umycia rąk;
– odwiedzin w miejscach kulturalno-rozrywkowych (np. kinach, klubach, teatrach);
– podróży środkami transportu publicznego;
– korzystania z publicznych toalet (w większości przypadków po umyciu rąk dotykamy np. klamek).
