Żeń-szeń – lek na wszystko?

SPIS TREŚCI:

1. Żeń-szeń – azjatycki wszechlek

2. Co wiadomo o żeń-szeniu?

3. Stosowanie

1. Żeń-szeń – azjatycki wszechlek

Żeń-szeń jest rośliną należącą do rodziny organizmów araliowatych, które występują na terenie Azji (północno-wschodnie Chiny, Japonia, północna część Półwyspu Koreańskiego oraz wschodnie tereny Rosji). Termin panax pochodzi od greckiego słowa, które oznacza „wszystkie rany”, co może potwierdzać, dlaczego roślina ta określana jest niekiedy mianem wszechleku.

Jagody rośliny są najczęściej żółto-czerwonej barwy, choć część odmian posiada inną kolorystykę. Smak rośliny jest początkowo słodkawy,

ale po chwili staje się gorzki. Do rodzaju panax należy aż 13 różnych odmian, ale tylko 5 z nich wchodzi w zakres tradycyjnej medycyny chińskiej. Mowa tu o odmianach:

– właściwej (która jest tematem tego artykułu),

– amerykańskiej,

– japońskiej,

– wietnamskiej,

– tzw. pseudo żeń-szenia.

2. Co wiadomo o żeń-szeniu?

W tradycyjnej medycynie azjatyckiej korzenie żeń-szenia znajdują zastosowanie od przeszło kilku tysiącleci. Pomimo udowodnionych badań, które wykluczają część efektów, jakie ma powodować w ludzkim organizmie, roślina ta jest skutecznie wykorzystywana w wielu preparatach. Ze względu na dobrą tolerancję przez ludzki organizm, praktycznie znikome skutki uboczne i prozdrowotne właściwości jest stosowany na całym świecie.

Spektrum działania żeń-szenia na ludzki organizm jest naprawdę szerokie. Przyjmuje się, że żeń-szeń odpowiada za:

– antyoksydację,

– poprawę nastroju,

– zwiększenie odporności,

– hamowanie rozwój komórek nowotworowych,

– wzrost sił witalnych i pobudzenia,

– przyspieszenie gojenia ran,

– wzmacnianie układu nerwowego,

– zwiększenie apetytu u anorektyków i pacjentów onkologicznych,

– obniżenie poziomu cukru we krwi,

– poprawa erekcji i libido.

3. Stosowanie

W celach prewencyjnych powinno stosować się żeń-szeń w dawkach od 200 do 400 mg w ciągu doby. Część badań dowodzi jednak, że mniejsze dawki (około 40 mg) przynoszą korzystniejsze efekty dla organizmu człowieka. Dawki te powinny odnosić się tylko do preparatów, w których stężenie ekstraktu z rośliny wynosi od 2 do 3%. Jak wcześniej wspomniano, efekty niepożądane są bardzo rzadkie. Jednak jeżeli już wystąpią, to objawiają się w postaci bólu brzucha, nudności, skurczów żołądka czy też wymiotów.